Η απόδειξη ότι υποθήκευσαν την χώρα για να εξασφαλίσουν τις αποπληρωμές των δανειστών και όχι “μισθούς και συντάξεις”.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα οικονομικής στήριξης και το πασίγνωστο σε όλους μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση τον Μάιο του 2010, η δανειοδότησή μας από την «τρόικα» ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ, δεν επιλύει κανένα πρόβλημα, απλά το μεταθέτει ....
επαυξημένο για τό σύντομο μέλλον, δηλαδή για την χρονική εκείνη στιγμή που θα κληθούμε να πληρώσουμε τα 110 δις €, επιβαρυμένα με τα τοκογλυφικά επιτόκια, σε σχέση με αυτά που απολαμβάνουν οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, αφετέρου δε «επιδεινώνει» σημαντικά τις αιτίες που το προκάλεσαν, δηλ. τις πολιτικές, τις κοινωνικές και τις πολιτισμικές «δυσλειτουργίες» της χώρας μας. Στον παρακάτω πίνακα απεικονίζονται οι υποχρεώσεις σε ομόλογα έκδοσης του Ελληνικού Δημοσίου με λήξη έως τα τέλη του 2013 καθώς και οι αντίστοιχες δόσεις από τόν «μηχανισμό στήριξης»:
Λήξη Ομολόγων από 01.05.2010 έως και 31.12.2013 και προγραμματισμός εκταμίευσης μηχανισμού στήριξης (ποσά σε δισεκ. €)
| Έτος | Λήξεις ομολόγων | Δάνεια ΕΕ, ΕΚΤ & ΔΝΤ |
| 2010 | 15,80 | 38,00 |
| 2011 | 31,30 | 40,00 |
| 2012 | 31,70 | 24,00 |
| 2013 | 24,90 | 8,00 |
| Σύνολο | 103,70 | 110,00 |
Πηγή: Υπουργείο Οικονομικών (προσχέδιο προϋπολογισμού)
Σύμφωνα με τα ανωτέρω, ο δανεισμός της Ελλάδας από το μηχανισμό στήριξης για την παραπάνω περίοδο, εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο την αποπληρωμή των πιστωτών της – αφού λήγουν ομόλογα συνολικής αξίας 103,7 δις € και δανείζεται 110 δις € (τα 110 δις € του μηχανισμού στήριξης, είναι ουσιαστικά τα 103,7 δις € που χρωστάμε, συν τους τόκους τους).
Επομένως, όλα όσα ακούγονται ότι δήθεν το μνημόνιο υπεγράφη μόνο και μόνο για να διασφαλιστούν οι πληρωμές των συντάξεων και των μισθών, είναι παντελώς ανακριβή και σκόπιμα ψεύδη, αφού όπως προκύπτει από τον πίνακα, τα χρήματα που μας παρέχονται, αναχρηματοδοτούν αντίστοιχες οφειλές μας, με αποκλειστικό σκοπό την διάσωση, πρωτίστως των ευρωπαϊκών τραπεζών και δευτερευόντως των λοιπών κερδοσκοπικών «επενδυτών» (ακριβώς για τα λόγο αυτό συμμετέχουν στα 110 δις € με 73% η Ευρωζώνη, ενώ το ΔΝΤ μόλις με 27% (και ενδεχομένως με άλλα άγνωστα προς το παρόν ανταλλάγματα).
Να σημειωθεί ότι οι ετήσιες ανάγκες σε μισθούς και συντάξεις των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα κυμαίνονται περί τα 25 δισεκ. € πράγμα που επιβεβαιώνει ότι από την χρηματοδότηση του μηχανισμού στήριξης δεν «περισσεύουν» καν ποσά που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον σκοπό αυτό, όπως πασχίζουν να μας πείσουν εν συγχορδία η κυβέρνηση με τα γνωστά εξαπτέρυγά της.
Υπενθυμίζω ότι η 1η δόση ύψους 14,5 δισεκ. € που δόθηκε από τον μηχανισμό στήριξης στα μέσα Μαΐου, εξοφλούσε ομόλογα λήξης εντός του ιδίου μήνα συνολικού ύψους 11,6 δισεκ. € εκ των οποίων, ποσό 8,5 δισεκ. € αφορούσε 10ετές ομόλογο με λήξη την 19.05.2010 που είχε εκδοθεί στις 19.05.2000 επί πρωθυπουργίας Σημίτη!
Σύμφωνα με το προσχέδιο του προϋπολογισμού έτους 2011, η χώρα θα πρέπει να δανείζεται επίσης ποσά αντίστοιχα με τα ετήσια ελλείμματά της, τα οποία θα διαμορφωθούν, ως εξής:
ΑΕΠ, ύφεση και έλλειμμα σε εκ. €
| Μεγέθη/έτη | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 |
| ΑΕΠ** | 237.494 | 227.994 | 222.066 | 224.508 | 229.223 | 234.037 |
| Ύφεση %* | -4,0% | -2,6% | 1,1% | 2,1% | 2,1% | |
| ‘Έλλειμμα %** | -13,6% | -8,1% | -7,6% | -6,5% | -4,9% | -2,6% |
| ‘Έλλειμμα | 32.299 | 18.467 | 16.877 | 14.593 | 11.231 | 6.084 |
Πηγή: Υπουργείο Οικονομικών – Προσχέδιο προϋπολογισμού 2011
Σημείωση: Στον παραπάνω πίνακα δεν υπολογίζεται η πρόσθετη επιδείνωση του ελλείμματος από τους δημόσιους οργανισμούς και ΔΕΚΟ, όπως ανακοινώθηκε πρόσφατα.
Σύμφωνα με το ανωτέρω προσχέδιο, τα συνολικά ελλείμματα της Ελλάδας για την περίοδο από 2011 έως και 2014, θα διαμορφωθούν το λιγότερο στα 67,25 δις €, τα οποία θα πρέπει επίσης να χρηματοδοτηθούν. Όμως, ακόμη και αν βρεθούν πρόθυμοι δανειστές, η εξόφληση του δανείου των 110 δις € εντός του 2014, είναι εκτός πραγματικότητας και αυτό επιβεβαιώνεται από τις συζητήσεις που άρχισαν ήδη στο παρασκήνιο για την ανάγκη επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής του.
Συνοπτικά εντός του 2014 η Ελλάδα θα χρειαστεί : α) 110 δις € για την εξόφληση του δανείου από τον μηχανισμό στήριξης, β) 31,6 δις € για την αποπληρωμή άλλων ληξιπρόθεσμων ομολόγων και γ) 67,25 δις € για την κάλυψη των συσσωρευμένων ελλειμμάτων της περιόδου.Συνολικά 208,85 δις €, ποσό που αντιστοιχεί στο 89% του ετησίου ΑΕΠ της χώρας!
Αν συνυπολογίσουμε στά παραπάνω ποσά τους τόκους του δανείου, τα πρόσθετα ελλείμματα των δημοσίων οργανισμών όπως ανακοινώθηκε πρόσφατα και την ύφεση που κατά πάσα πιθανότητα θα έχει μεγαλύτερο βάθος και διάρκεια από όσο προβλέπεται στο μνημόνιο και συνεπακόλουθα τις σχετικές επιπτώσεις, το παραπάνω ποσό μπορεί να «ανέβει» στα 240 δισεκ. €, δηλ. πάνω από το ΑΕΠ, διαμορφώνοντας ένα εκρηκτικό κοκτέιλ για το μέλλον της χώρας που μόνον η κυβέρνηση δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει! Και αντί να αντιμετωπίσει το θέμα κατάματα και με ρεαλισμό, αρκείται στα εύσημα των δανειστών και λοιπών παγκόσμιων κερδοσκόπων (άλλο που δεν θέλουν οι φουκαράδες), για να μας πείσει περί της ορθότητας των επιλογών, της οικονομικής πολιτικής της και της ανάγκης να ψηφιστεί αδιαμαρτύρητα από τους πολίτες για να συνεχίσει το έργο της!
Τα ανωτέρω απεικονίζουν συνοπτικά την εφιαλτική οικονομική πραγματικότητα της χώρας που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε αμέσως μετά την λήξη του μνημονίου και η οποία βασίζεται σε πραγματικά δεδομένα και αριθμούς πέραν οποιαδήποτε αμφισβήτησης. Και προφανώς η οποιαδήποτε επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου, με τους όρους που έχει συναφθεί, (για κάθε έτος καθυστέρησης στην αποπληρωμή το επιτόκιο αναπροσαρμόζεται κατά 1%), δεν θα φέρει κανένα απολύτως όφελος. Απλά θα μεταθέσει επί το δυσμενέστερο το πρόβλημα για μερικά ακόμα χρόνια, οπότε η οικονομική και κοινωνική κατάρρευση θα είναι δεδομένη.
Εύλογα λοιπόν τίθενται τα παρακάτω ερωτήματα:
1. Γιατί ο πρωθυπουργός, οι τηλεοπτικοί υπουργοί και τα λοιπά εξαπτέρυγά τους, επικαλούνται ως κριτήριο ευθύνης απέναντι στη χώρα και τον λαό, την έγκριση και υπογραφή του μνημονίου μόνο και μόνο για να διασφαλίσουν τις δήθεν πληρωμές των συντάξεων και των μισθών όταν γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα χρήματα που μας παρέχονται, πηγαίνουν αποκλειστικά για την άμεση αναχρηματοδότηση αντίστοιχων οφειλών σε ληξιπρόθεσμα ομόλογα, στα οποία είχαν «επενδύσει» κυρίως οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες και δευτερευόντως τα γνωστά κερδοσκοπικά funds?
2. Ποιος τελικά σώζεται από τον μηχανισμό στήριξης που δημιουργήθηκε και την οικονομική πολιτική που ακολουθείται με βάση το μνημόνιο, όταν στα τέλη του 2013 το συνολικό χρέος της χώρας θα υπερβαίνει καθαρά το 150% του ΑΕΠ ή τα 360 δισεκ., εκ των οποίων θα είναι ληξιπρόθεσμα και απαιτητά την αμέσως επόμενη χρονιά ποσά που θα προσεγγίζουν τα 240 δισεκ. €? (τουλάχιστον η επάρατη και υπεύθυνη κατά το ΠΑΣΟΚ, για τα χάλια της οικονομίας, κυβέρνηση της Ν.Δ., φρόντισε να κατανείμει τις υποχρεώσεις σε ομόλογα έκδοσης ελληνικού δημοσίου στα επίπεδα των 16-32 δισεκ. ετησίως)
3. Έκανε ένα πρόχειρο υπολογισμό ο πρωθυπουργός και ο υπουργός οικονομικών σχετικά με την οικονομική έκθεση που αναλάμβαναν με την υπογραφή του περιβόητου αυτού μνημονίου κατά την ημερομηνία εκπνοής του? Αν δεν τον έκαναν είναι άσχετοι και επικίνδυνοι για τις θέσεις που κατέχουν. Αν τον έκαναν, τότε υπέγραψαν εν γνώσει τους την υποδούλωση της χώρας, οπότε θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ανάλογα…
