Ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε ότι η Ελλάδα έδωσε...
μάχη και βγήκε νικήτρια διότι, όπως υποστήριξε, δεν πέρασε των ισχυρών η άποψη ώστε να μην ψηφίζουν οι χώρες με προβλήματα. Μα αυτό είναι το πρόβλημα; Αν θα ψηφίζουμε ή ότι και που ψηφίζουμε δεν έγινε και τίποτε αφού η Ελλάδα είναι πλέον υπό κατοχή;
Ολόκληρο κείμενο συμπερασμάτων και πήρε ο κ. Παπανδρέου την άρνησή του για την ψήφο των αδυνάτων και την έκανε παντιέρα που θα σηκώσει μόλις επιστρέψει στην Ελλάδα.
Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική:
- Η ψήφιση του μόνιμου μηχανισμού στήριξης είναι επιτυχία όπως λέει ο κ. Παπανδρέου, ή μήπως το πρώτο βήμα της επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου με νέους επαχθείς όρους για τη χώρα; Οι Ευρωπαίοι ηγέτες έδωσαν το «πράσινο φως» για περιορισμένες αλλαγές στη Συνθήκη της Λισαβόνας, προκειμένου να υπάρχει ένα μόνιμο σύστημα διαχείρισης κρίσεων, καθώς και αυστηρότερες κυρώσεις εις βάρος των κρατών που δεν ελέγχουν τα ελλείμματα και το χρέος τους. Ποιον φωτογραφίζουν αν όχι την Ελλάδα; Διότι το 2013 η χώρα θα έχει χρέος πάνω από 150% ενώ δεν είναι καθόλου σίγουρο αν θα έχει έλλειμμα κάτω από 3%. Επομένως, το σύστημα διαχείρισης κρίσεων δεν είναι τίποτε άλλο από το πρώτο βήμα για να κάνει η χώρα επαναδιαπραγμάτευση χρέους. Ο υπάρχων μηχανισμός στήριξης ολοκλήρωνε το έργο του το 2013, σειρά θα αναλάβει ο νέος μηχανισμός ο οποίος θα φτιάξει το νέο Μνημόνιο που θα υπογράψει η Ελλάδα. Αυτή είναι η πραγματική αλήθεια. Για τη συζήτηση περί ελεγχόμενης χρεοκοπίας είπε ότι «ήταν ξεκάθαρο πως η συζήτηση δεν αφορά εμάς». Τότε ποιον αφορά κ. Παπανδρέου; Την Ιρλανδία, την Ισπανία ή ποια άλλη αδύναμη χώρα; Διότι οι αγορές δείχνουν προς… Αθήναις.
- Με το νέο μηχανισμό για πολλά χρόνια θα βρισκόμαστε υπό στενή παρακολούθηση των οικονομικών μας (κι όχι μόνο). Αυτή θα είναι η δουλειά των Ευρωπαίων. Να δανείζουν τις προβληματικές χώρες (βλέπε Ελλάδα) αλλά και να κάνουν κινήσεις διασφάλισης των χρημάτων τους. Ητοι, να παρακολουθούν τα οικονομικά στοιχεία, να εγκρίνουν τους προϋπολογισμούς, να μας «τραβάνε τα αυτιά κάθε φορά που ξεφεύγουμε. Κι αυτό θα κρατήσει για πολλά χρόνια, μέχρι να πάψουμε να χρωστάμε (δηλαδή ποτέ).
- Τι απάντησε ο πρωθυπουργός μόλις του τέθηκε ερώτηση για ενδεχόμενη παράταση του Μνημονίου; Οτι «το θέμα της επιμήκυνσης (δηλαδή της περιόδου αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ) είναι ένα θέμα που τέθηκε όχι από εμάς, αλλά από τον ίδιο τον Στρος-Καν. Είναι ένα δείγμα της πρόθεσης να διευκολύνουν την Ελλάδα στο ξεπέρασμα της κρίσης». Την επιμήκυνση με τους επαχθείς όρους τη λέμε τώρα στα Πασοκικά διευκόλυνση. Δηλαδή η Τρόϊκα μας κάνει τη χάρη να μας βάλει σε πολλές… δόσεις την πληρωμή του χρέους διότι βλέπει τις θυσίες μας. Μα σε ένα στεγαστικό δάνειο όταν κάνεις επαναδιαπραγμάτευση, κι επομένως επιμήκυνση αποπληρωμής, δεν σου βάζει η τράπεζα υψηλότερο επιτόκιο ή άλλους όρους όπως υποθήκες περιουσιακών στοιχείων κ.λπ.; Δε θέλει να διασφαλιστεί δηλαδή ο δανειστής; Αυτό δε θα κάνει και η Τρόϊκα; Πάρτε άλλα 10 χρόνια για να πληρώσετε το χρέος σας αλλά θα πληρώσετε και περισσότερα και ακριβότερα. Ετσι δουλεύει το σύστημα. Για τον δανειστή όχι για τον δανειζόμενο. Απλά οικονομικά μαθήματα.
- Τέλος, για την εκτίναξη των spreads ο κ. Παπανδρέου δήλωσε ότι το γεγονός αυτό «δείχνει πόσο ευάλωτη είναι η χώρα μας σε όποιες κινήσεις μπορούν να ερμηνευθούν ως αστάθεια». Δηλαδή το να βγαίνει ο πρωθυπουργός και να απειλεί με πρόωρες εκλογές δεν είναι κίνηση αστάθειας; Το να μη μπορεί να κυβερνήσει με σωστό μίγμα οικονομικής πολιτικής που θα φέρει αποτελέσματα, αυτό δεν είναι κίνηση αστάθειας;. Αυτή είναι η αλήθεια.
