κατάρρευση της καπνοβιομηχανίας που ίδρυσε το 1936 ο Γεώργιος Kεράνης με τη βοήθεια του Nικολάου Kεράνη και του Σοφοκλή Φλέγγα, ενώ οι μετοχές της εταιρείας εισήχθησαν το 1939 στο Χρηματιστήριο Αθηνών.
Οι «τοίχοι» του κτιρίου επί της οδού Aθηνών 39 «είδαν» και «άκουσαν» πολλά από τους ουρανοκατέβατους σωτήρες που έσπευσαν να σώσουν την επιχείρηση, η οποία το 1997 είχε μηδενίσει τις ζημίες 1,3 δισ. δραχμών που εμφάνιζε ο ισολογισμός του 1994 με τα χρέη την ίδια περίοδο να φθάνουν τα 5,5 δισ. δραχμές και το μετοχικό κεφάλαιο να ανέρχεται στα 5 δισ. δραχμές.
Πώς είναι δυνατόν μια καπνοβιομηχανία να φθάνει στο σημείο να διακινεί άσχετα προϊόντα ως προς το αντικείμενό της, όπως για παράδειγμα μπίρες με συνεχείς ζημίες για τον ισολογισμό της και να χρηματοδοτεί συμβούλους για οικονομικές υπηρεσίες, δίνοντας ετήσιους μισθούς 300.000 ευρώ όταν η εταιρεία βούλιαζε από τα χρέη;
Πώς είναι δυνατόν να μεταβιβάζεται σε μια νύχτα το 52% της επιχείρισης σε επενδυτική εταιρεία της Θεσσαλονίκης και να μην ενημερώνεται ο διευθύνων σύμβουλος, ενώ ο βασικός μέτοχος να έχει πουλήσει τις μετοχές του και να δηλώνει ότι τις έχει μεταβιβάσει σε off shore εταιρεία του εξωτερικού;
Η κακοδιαχείριση ήταν η βασική αιτία της κατάρρευσης. Tα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι σήμερα η ιστορική καπνοβιομηχανία άλλαξε δεκάδες διοικητικά συμβούλια, άνθρωποι αμφιβόλου ικανότητας προτάθηκαν για μέλη του Δ.Σ. -μέχρι και μάνατζερ παικτών του ποδοσφαίρου είχαν θέσει υποψηφιότητα- δεκάδες δισεκατομμύρια δραχμές εισέρρευσαν στην επιχείρηση από αυξήσεις κεφαλαίου και η εταιρεία συνέχιζε να παραμένει ο «φτωχός συγγενής» του κλάδου με πολυετείς ζημιογόνες χρήσεις και χαμηλά μερίδια αγοράς.
Χαρακτηριστικές ήταν οι πολυτελείς δεξιώσεις πριν από μερικά χρόνια στην Aίγλη του Zαππείου όπου είχε προσκληθεί μέχρι και ο τότε πρωθυπουργός της χώρας Κώστας Σημίτης (τελικά δεν παρευρέθη) ενώ η εταιρεία ήταν στο χείλος της χρεοκοπίας με τους 120 εργαζόμενους να προβλέπουν την πτώχευση της καπνοβιομηχανίας.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
