* Για να έρθει το ΔΝΤ έπρεπε τα speads να πάνε στις 1000 μονάδες (για να αποκλειστεί η δυνατότητα δανεισμού της χώρας από τις ελεύθερες αγορές)...
* Και για να πάνε τα speads στις 1000 μονάδες έπρεπε να μιλάμε για "αναξιόπιστη οικονομία", "τιτανικούς", "ψευδείς ισολογισμούς" και όλα όσα ειπώθηκαν...
* Το σχέδιο εξετελέσθη, ο λαός αγνοείται και το μέλλον...
απλώς δεν υπάρχει
Η ύφεση πλέον απλώνεται στο σύνολο της χώρας. Και επιμένουν να φορολογούν τα πάντα. Τα μαγαζιά κλείνουν και τους επιβάλλουν φόρο υπεραξίας. Η περαίωση είναι ταυτόχρονα χαράτσι και δώρο. Χαράτσι για τους συνεπείς φορολογούμενους που συνοδεύεται από εκβιασμό (αν δεν περαιώσεις θα υποστείς εξονυχιστικό φορολογικό έλεγχο και κάποια έστω και τυπική παράβαση θα βρούμε). Δώρο για τους φοροδιαφεύγοντες αφού όσο μικρότερο τζίρο έχεις εμφανίσει τόσο μικρότερο ποσό θα πληρώσεις και ό,τι παραβάσεις και να έχεις τις ξεχνάμε. Έκτακτο κέρδος για όλους ότι δεν θα χρειαστεί να «λαδώσουν» εφοριακούς. Θύματα εκείνοι που ήταν άτεγκτοι στις συναλλαγές τους με την Εφορία (δημόσιο).
Αύξηση των έμμεσων φόρων πλήττει τα μικρά και μεσαία εισοδήματα και η αύξηση των φόρων στα ακίνητα έχει τελματώσει την οικοδομή. Η αύξηση του ΦΠΑ μειώνει την κατανάλωση και αυξάνει το πληθωρισμό, ενώ τελικά ελάχιστα συνεισφέρει στη αύξηση των εσόδων.
Ο αναπτυξιακός νόμος απλά δεν υπάρχει και το αρμόδιο Υπουργείο μάλλον συνεχίζει τις καλοκαιρινές διακοπές. Ο αρμόδιος Υπουργός ασχολείται με τον ΟΣΕ, ο πέμπτος κατά σειρά που θα λύσει το πρόβλημα.
Τα ΜΜΕ ασχολούνται με το «κορυφαίο» πρόβλημα του ποιος θα είναι ο περιφερειάρχης της Αττικής, αν οι αντάρτες του ΠΑΣΟΚ θα κόψουν ψήφους και πόσο ρίσκο είναι ο Κικίλιας.
Η χώρα τείνει να εμφανίσει συμπτώματα κοινωνικής «κατάθλιψης»(εξαιρουμένων των μεγάλων φοροφυγάδων), οι ξένοι δηλώνουν ικανοποιημένοι και το πολιτικό σύστημα εφαρμόζει το κλασικό ρητό λίγο αλλαγμένο. «Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδουμε».
Όταν η αύξηση του ΦΠΑ συνοδεύεται ταυτόχρονα με αύξηση της ανεργίας, κλείσιμο επιχειρήσεων και σημαντική μείωση των μισθών (όχι μόνο στον ιδιωτικό τομέα) είναι προφανές πως δεν θα έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Εάν προσθέσουμε σε αυτά και τη μηδενική ανταγωνιστικότητα που έχουμε σαν χώρα, συγκριτικά με άλλες γειτονικές χώρες, όπως αναφέρει και ο αρθρογράφος, καταλαβαίνουμε πόσο ζοφερή είναι η κατάσταση. Γιατί δεν επενδύουμε σα χώρα στην εκμετάλευση φυσικών πόρων (από πράσινη ανάπτυξη μέχρι ορυκτό πλούτο) και στην υψηλή τεχνολογία;
Και επειδή η μνήμη του κόσμου δεν είναι επιλεκτική και προφανώς δεν σταματάει στα πεπραγμένα του ΚΑΚ και μόνο:
«Αν η Ελλάδα πατάξει την φοροδιαφυγή δεν θα έχει ανάγκη νέων δανείων και θα επιταχυνθεί η πορεία εξόδου της από την κρίση» είπε ο ΓΑΠ στο Όσλο στις 13/9.
Η πάταξη της φοροδιαφυγής θα γίνει μέσω της περαίωσης; Δε νομίζω. Είναι αισχρό ένα κράτος να σε αντιμετωπίζει εξ ορισμού σαν κλέφτη (αυτό ισχύει για όλες της κυβερνήσεις), επειδή απλώς δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Έτσι δομήθηκε η φορολογική συνείδηση που έχουμε
"Λεφτά υπάρχουν" έλεγε πριν εκλεγεί και προσδοκούσε στα 30 δισ. ανείσπρακτων φόρων. Γιατί όμως να μη κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση από την πρώτη στιγμή που εκλέχθηκε; Θα είχαμε πάρει μεγάλη πίστωση χρόνου και θα είχαμε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη από τις ξένες αγορές. Αντ'αυτού, όπου βρισκόταν τόνιζε το μεγάλο έλλειμα και έκανε δηλώσεις που διόλου διεκόλυναν την κατάσταση:
«Το δημοσιονομικό αδιέξοδο της χώρας απειλεί την εθνική μας κυριαρχία, για πρώτη φορά από το 1974» (10/12/2009) και “μας αφαιρείται ένα κομμάτι της κυριαρχίας μας” (11/2/2010).
ΝΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΧΑΣΑΜΕ κύριε Παπανδρέου! Να που την χάσαμε με ιδιαίτερη δική σας... επιμέλεια!
