Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΤΟΥ 1998! ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ!!

Πως ο Κουτσόγιωργας πήρε 2 εκατ. δολ. από τον Κοσκωτά για να φτιάξει τον γνωστό…Κουτσονόμο!

.Το 1988 είναι η πρώτη χρονιά που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κρύβει έλλειμμα 503 δις. δρχ!


Του Στεφ, Β. Αναγνώστου

anagnostou@elefteros.gr

Από την καταγραφή των γεγονότων του 1987, προκύπτει ότι η κατάσταση στη χώρα μας και στον τομέα της Οικονομίας αλλά και στον τομέα της διαφθοράς, εξελισσόταν δραματικά.. Τα οικονομικά σκάνδαλα διαδέχονταν το ένα το........

άλλο πλήν όμως η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ «αγρόν ηγόραζε» κατά το κοινώς λεγόμενο. Ηταν προφανές ότι η κατάσταση της σήψης και της διαφθοράς είχε φτάσει στα κυβερνητικά επίπεδα. Αξίζει μόνο να σημειωθεί μια μόνο ανταπόκριση της αριστερής γαλλικής εφημερίδας « Λιμπερασιόν», όπως δημοσιεύθηκε σε ελληνικές εφημερίδες της 18ης Μαϊου 1987, για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος του διασυρμού που είχε υποστεί η χώρα μας στο εξωτερικό. Να τι έγραφαν ορισμένες ελληνικές εφημερίδες στην προαναφερθείσα ημερομηνία:
«Αποθήκη σκανδάλων το ΠΑΣΟΚ». Με τον τίτλο αυτό η αριστερή
γαλλική εφημερίδα «Λιμπερασιόν» σε ανταπόκρισή της από την Αθήνα γράφει: «Με ρυθμό ένα τουλάχιστον σκάνδαλο την εβδομάδα,ένα την ημέρα την τελευταία περίοδο, η ελληνική κοινή γνώμη έχει μείνει εμβρόντητη. Αισχροκέρδεια, διαφυγή κεφαλαίων, τρομερές καταχρήσεις με θύμα το εθνικό νόμισμα, ψευδείς ισολογισμοί, εικονικά συμβόλαια, γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι που μεταμορφώνεται σε ελληνικό, στάρι ιταλικό που επανεξάγεται ως ελληνικό, συνθέτουν το σκηνικό δράσης των μεγάλων εταιριών του Δημόσιου τομέα.
Από τα κρατικά διϋλιστήρια στη ΔΕΗ, από το ΙΚΑ στις κρατικές τράπεζες και το ΠΡΟ-ΠΟ, τα σκάνδαλα διαδέχονται το ένα το άλλο.
Το κύμα των οικονομικών ατασθαλιών άρχισε μετά την αποτυχία του κυβερνώντος κόμματος στις δημοτικές εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου και έχει πάρει διαστάσεις τον τελευταίο καιρό»!
Πρέπει να σημειωθεί ότι πέρα από τα παραπάνω από το 1987 άρχισαν και τα δημοσιεύματα που είχαν να κάνουν με τον τρόπο που ο Κοσκωτάς αγόρασε την Τράπεζα Κρήτης. Σχολιαζόταν για παράδειγμα η ταχύτητα με την οποία του εχορηγούντο σωρρηδόν άδειες λειτουργίας νέων καταστημάτων αλλά και το γεγονός ότι πολλές ΔΕΚΟ τοποθετούσαν τις καταθέσεις τους στην συγκεκριμένη Τράπεζα. Η πρώτη αντίδραση του Κοσκωτά ήταν να καταθέσει αγωγές κατά των εφημερίδων που ερευνούσαν την υπόθεση της αγοράς της Τραπέζης Κρήτης, οι περισσότερες από τις οποίες άπορρίφθηκαν από τα δικαστήρια. Ετσι φθάσαμε μοιραία στο 1988, όταν το σκάνδαλο Κοσκωτά δεν μπορούσε πλέον να συγκαλυφθεί. Τότε ήλθε το μεγάλο όπλο της νομοθεσίας!
Με διάταξη νόμου λοιπόν η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απαγόρευσε στην Τράπεζα της Ελλάδος να ανοίγει του λογαριασμούς των μελών των Διοικητικών Συμβουλίων των Τραπεζών, μολονότι η Τράπεζα της Ελλάδος είχε εκ του νόμου την εποπτεία και τον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος. Μάλιστα Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Δημ. Χαλικιάς είχε προτείνει στις 8 Ιουλίου 1988 με επιστολή του προς τον τότε υπουργό Εθνικής Οικονομίας Παναγιώτη Ρουμελιώτη να καταργηθεί ρητά με νόμο «το απόρρητο για τους λογαριασμούς των προσώπων που συμμετέχουν ενεργά στη διοίκηση πιστωτικών ιδρυμάτων και των λογαριασμών όψεως των επιχειρήσεων που χρηματοδοτούνται από τις τράπεζες». Ωστόσο η ενέργειά του αυτή έπεσε στο κενό! Ηταν προφανές ότι ο Χαλικιάς είχε υποψιασθεί αυτό που θα συνέβαινε λίγο αργότερα, όταν στις αρχές Αυγούστου του 1988 ψηφίστηκε τελικά η σκανδαλώδης διάταξη του άρθρου 40. Φυσικά ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας Παν. Ρουμελιώτης αγνόησε την πρόταση Χαλικιά. (Ο κ. Ρουμελιώτης τώρα έχει τοποθετηθεί από την Κυβέρνηση του κ. Γ. Παπανδρέου εκπρόσωπος της Ελλάδος στο Δ.Ν.Τ στην Ουάσιγκτον). Πάντως ο κ. Χαλικιάς μετά από έντονη διαμάχη με τον τότε αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης Μένιο Κουτσόγιωργα διόρισε προσωρινό επίτροπο στην Τράπεζα Κρήτης, τον Σπύρο Παπαδάτο, πλην όμως το «αγκάθι» του άρθρου «40» υπήρχε, με αποτέλεσμα ο Κοσκωτάς να είναι στο απυρόβλητο!
Ετσι ο Χαλικιάς στις 11 Νοεμβρίου 1988 έστειλε επιστολή στον τότε πανίσχυρο αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Κουτσόγιωργα, η οποία όμως δόθηκε στη δημοσιότητα πολύ αργότερα, στις 2 Μαρτίου του 1989! Στην επιστολή αυτή ο κ. Χαλικιάς, εκφράζοντας την αντίθεσή του για την νομοθετική ασυλία που παρεσχέθηκε στον Κοσκωτά, επεσήμανε:
«Επιτρέψατέ μου να παρατηρήσω ότι οι περιορισμοί στην άσκηση του εποπτικού και του ελεγκτικού έργου της Τράπεζας της Ελλάδος εξακολουθούν να υπάρχουν, γιατί δυστυχώς, το άρθρο 40 του Ν.1806/88 «Τροποποίηση της νομοθεσίας για τα Χρηματιστήρια και άλλες διατάξεις» δεν έλυσε το πρόβλημα. Ισως έχει δημιουργήσει πρόσθετες δυσχέρειες στην άσκηση του ελέγχου».
Σχετικά πάντως με την σκανδαλώδη διάταξη, που ονομάσθηκε «κουτσονόμος» πρέπει να τονισθούν τα ακόλουθα: Αρχικά κανένας δεν εγνώριζε αν υπήρξε χρηματισμός ή όχι του Κουτσόγιωργα για την επίμαχη διάταξη. Το μόνο που υπήρχε ήταν οι σχετικές καταγγελλίες του Κοσκωτά και της γυναίκας του. Ωστόσο στις 20 Μαρτίου 1989 και αφού ο Κουτσόγιωργας είχε παραιτηθεί από την Κυβέρνηση στα μέσα Μαρτίου, ο δικηγόρος Ιω. Μαντζουράνης «δεξί χέρι» του Κουτσόγιωργα, με ιδιόχειρο σημείωμά του 20 σελίδων, που έφθασε στις εφημερίδες από τις φυλακές του Κορυδαλλού, όπου είχε προφυλακισθεί για την υπόθεση Κοσκωτά, κατήγγειλε ότι ο Κουτσόγιωργας εισέπραξε από τον Κοσκωτά 2 εκατ. δολάρια, τα οποία κατατέθηκαν σε λογαριασμό του ιδίου και μελών της οικογενείας του σε ελβετική Τράπεζα! Στο σημείωμά του αυτό ο Γιάννης Μαντζουράνης, περιέγραφε λεπτομερώς το χρονικό του ανοίγματος του λογαριασμό στην Ελβετία για την «οικογένεια των Ρώσων», όπως κωδικά ονόμαζε την οικογένειας Κουτσόγιωργα καθώς και τις κινήσεις μεταφοράς ποσών που έκανε!

Γράφει χαρακτηριστικά:


.« Τέλη Ιούλη 1988 ανοίγω λογαριασμό με τη βοήθεια του τραπεζίτη Elshon στην UBS.

. 4 ή 5 Αυγούστου 1988 ο Γ . Κοσκωτάς και η γυναίκα του μεταβαίνουν στη Γενεύη και μου καταθέτουν στον παραπάνω λογαριασμό 2.000.000 δολάρια.»
(Σημειώνεται ότι ο δικηγόρος Γιάννης Μαντζουράνης, ήλθε πρόσφατα στην επικαιρότητα με την ιδιότητα του δικηγόρου της πρώην διευθύντριας του υπουργείου Αγροτική Ανάπτυξης κυρίας Σταματίνας Μαντέλη που διώκεται για την υπόθεση της Μονής Βατοπαιδίου).