Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Η ΠΝΙΓΜΕΝΗ ΧΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΚΙΝΑ ΠΙΑΝΕΤΑΙ...

Στους χαιρετισμούς των επίσημων επισκέψεων που πραγματοποιούν αρχηγοί κρατών ή πρωθυπουργοί, η υπερβολή είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Όταν όμως στην επίσκεψη του στην Αθήνα ο πρωθυπουργός της Κίνας έφτασε να χαρακτηρίζει την Ελλάδα ως «τον πιο αξιόπιστο εταίρο της Κίνας στην ΕΕ και την Κίνα τον καλύτερο φίλο της Ελλάδας στην ιστορία» κάτι..
άλλο συμβαίνει.

Δεν είναι μόνο οι έντεκα επιχειρηματικές συμφωνίες για τους τομείς της ναυτιλίας, του εμπορίου, του πολιτισμού και του τουρισμού καθώς και και οι δύο διακρατικές που υπογράφησαν το Σαββατοκύριακο ανάμεσα στις δύο χώρες. Ο Γουέν Τζιαμπάο, που δεν σταμάτησε να βάζει το χέρι του στη τσέπη, ανακοίνωσε μέχρι ότι η Κίνα θα αγοράσει ελληνικά ομόλογα. Αυτά που κανείς άλλος δεν εμπιστεύεται , γεγονός που έχει οδηγήσει σε μια διεθνή, συνεχή ανακύκλωση της εκτίμησης ότι η Ελλάδα αναπόφευκτα θα χρεωκοπήσει.Ακόμη και βόλτα στου Φιλοπάπου έκανε ο Κινέζος πρωθυπουργός για καφέ και κουβεντούλα με ένα ζευγάρι Ελλήνων, κίνηση εξαιρετικά ασυνήθιστη για την πολιτική ελίτ της “αυτοκρατορίας του κέντρου”που κρατάει πάντα αποστάσεις από τους πληβείους.

Οι Κινέζοι χρησιμοποιούν τη χώρα- αδύνατο κρίκο για να παίξουν παιχνίδι σε όλη την Ευρωπαική Ενωση.«Η Ελλάδα δούρειος ίππος της Κίνας στην Ευρώπη», ήταν την Δευτέρα ο τίτλος της γαλλικής οικονομικής εφημερίδας La Tribune, που έφτασε μέχρι το σημείο να οργανώσει δημοψήφισμα μεταξύ των επισκεπτών της, με αποτελέσματα καθαρά «γαλλικά»: το 48% απαντούσε ότι « Προσοχή, πρόκειται για συμμαχία που χάνεις τα πάντα», το 33% εξέφραζε τη δύσπιστο και μόλις το 18% συμφωνούσε «επειδή έχουμε ανάγκη το κινεζικό ρευστό».

Τρεις ημέρες πριν το Συμβούλιο Κορυφής Ε.Ε.- Κίνας, η τελευταία κάνει μάθημα στην Ευρώπη συμπλήρωνε η Figaro, ενώ η γερμανική Süddeutsche Zeitung δύσκολα έκρυβε τον εκνευρισμό της: « Η νέα αγάπη της Κίνας προς την Ελλάδα δεν έχει καμία σχέση με αγαθοεργία. …, το Πεκίνο στηρίζει το ελληνικό κράτος με την αγορά κρατικών ομολόγων. Η επένδυση αυτή της Κίνας στην Ευρώπη δεν διαφέρει ουσιαστικά από τις επενδύσεις της σε χώρες της Αφρικής με πλούσιες πρώτες ύλες. Η Ελλάδα αρέσει στους «αφέντες» από το Πεκίνο, επειδή η χώρα αποτελεί πύλη εισόδου για την Ευρώπη. .. ο Κινέζος Πρωθυπουργός εκμεταλλεύτηκε την εμφάνισή του κάτω από τον βράχο της Ακρόπολης για να δηλώσει στους Ευρωπαίους ότι η χώρα του θα μπορούσε, πέραν της Ελλάδας, να στηρίξει οικονομικά και άλλες χώρες της Ε.Ε. Με τον τρόπο αυτό η αδυναμία της Ευρώπης μετατρέπεται σε δύναμη για την Κίνα»

Σε δεινή οικονομική θέση, η ελληνική πλευρά δεν έχει φυσικά και πολλά περιθώρια φιλοσοφικών συζητήσεων για την άνοδο και τη πτώση των μεγάλων δυνάμεων. Η ύφεση προμηνύει πολλά δεινά για τον φετεινό χειμώνα , σαφώς τον πιο δύσκολο εδώ και δεκαετίες, και επομένως η οποιαδήποτε οικονομική ένεση , υπόσχεση για εισαγωγές ελληνικών προιόντων ή οτιδήποτε άλλο αλλάζει το κλίμα εκλαμβάνεται όπως το παλιό ρητό το οποίο χρησιμοποίησε ο Τενχκ Χσιάο Πινγκ για να αλλάξει 30 χρόνια πριν την Κίνα: μαύρη γάτα, άσπρη γάτα, αρκεί να τρώει το ποντίκι.

Το βασικότερο πρόβλημα με τις ελληνικές ελπίδες είναι ότι ίσως αποδειχθούν φρούδες. Γιατί αντίθετα με την διαρκή φιλολογία των διεθνών μέσων ενημέρωσης για την νέα κινεζική υπερδύναμη, η πραγματικότητα είνα αρκετάι διαφορετική: πράγματι η Κίνα διαθέτει τεράστια συναλλαγματικά αποθέματα, αλλά η οικονομία της υπολείπεται πολύ αυτής της Ευρώπης ή των ΗΠΑ. Το ακαθάριστό εθνικό προιόν της ΕΕ(συν Ελβετία, Νορβηγία και Ισλανδία) είναι 17, 5 τρις $, των ΗΠΑ 14,8 τρις και της Κίνας 5.4 τρις.

Η Κίνα των 800 εκατομυρίων εσωτερικών μεταναστών, της χωρίς προηγούμενο περιβαλλοντικής μόλυνσης, της κτηματομεσιτικης φούσκας και της αχαλίνωτης διαφθοράς, εξακολουθεί να αποτελεί μια χώρα γεμάτη εκρηκτικές κοινωνικές αντιθέσεις, η οποία, όπως συχνά συμβαίνει στην ιστορία της, φλερτάρει με την ακυβερνησία: παρά την καταπίεση στην Κίνα σημειώνονται κάθε χρόνο 70.000 διαμαρτυρίες, από τις οποίες πολλές είναι εξαιρετικά βίαιες. Η Κίνα ίσως αποδειχθεί ότι θεωρούσε ο πρώην ηγέτης της Μάο Τσε Τουνγκ τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις : μια χάρτινη τίγρης.

Το σίγουρο είναι ότι πίσω από τις κινεζικές επιδιώξεις κρύβεται το φιλόδοξο σχέδιο μιας νέας παγκόσμιας υπερδύναμης που σταδιακά θα καταλάβει τη θέση των ΗΠΑ οι οποίες παραπαίουν. Μιας υπερδύναμης με νοοτροπία τόσο διαφορετική και σκληρή για τα μέτρα του δυτικού πολιτισμού, που αν καταφέρει να εδραιωθεί θα νοσταλγήσουμε ακόμη και τον Τζωρτζ Μπους: το Σάββατο στις εγκαταστάσεις του λιμανιου του Πειραιά οι οποίες είναι υπό τον έλεγχο της, η εταιρεία Cosco ,, στην πραγματικότητα η κινεζική πρεσβεία, απαγόρευσε στα διεθνή μέσα ενημέρωσης να καλύψουν την επίσκεψη του Γουέν Τζιαμπάο. Η είσοδος επετράπη μόνο στα κινεζικά και τα ελληνικά, που δεν φημίζονται ιδιαίτερα για τις ευαισθησίες τους στα ανθρώπινα δικαίωματα. (η ΕΡΤ συνήψε το 2008 συμφωνία ανταλλαγής προγραμμάτων και στενής συνεργασίας με την κινεζική κρατική τηλεόραση, από τις πιο λογοκριμένες του πλανήτη).

Είναι βεβαίο οτι παρόμοια κουβέντα για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν έγινε στις συζητήσεις κορυφής και είχαν παρθεί όλα τα μέτρα για να μην γίνει στο καφεδάκι που είχε ο σύντροφος Γουέν Τζιαμπάο με το ζευγάρι των Ελλήνων στου Φιλοπάπου…