Πρόκειται για ένα είδος εκβιαστών που αναλαμβάνουν να εισπράξουν τα χρήματα όσων χρεωστούν σε τοκογλύφους, τράπεζες, οποιοδήποτε ιδιώτη, ενώ τα τελευταία έτη ακόμη και εταιρείες του Δημοσίου συνεργάζονται με τους συγκεκριμένους «εισπράκτορες»!..
Οι «εισπράκτορες» αυτοί, προκειμένου να επιτύχουν στον στόχο τους....
απειλούν, εκβιάζουν, καταπιέζουν, παγιδεύουν, ξεγελούν και γενικώς πράττουν ό,τι είναι δυνατόν – νόμιμο ή παράνομο – ώστε ο οφειλέτης να αποδώσει το χρέος του στον δανειστή του.
Τα κέρδη αυτών των «εισπρακτικών εταιρειών» είναι ποσοστά επί των εισπράξεων και δεν έχουν να κάνουν με την ηθική υπόσταση του… πελάτη τους.
Δεν ενδιαφέρονται, δηλαδή εάν ο δανειστής είναι τοκογλύφος ή ό,τι άλλο. Ισα – ίσα που έχουν μεγαλύτερο κέρδος εάν η ηθική υπόστασις του δανειστού είναι αμφίβολη διότι σε τέτοιες περιπτώσεις είναι μεγαλύτερα τα ποσοστά τους.
Τα ποσοστά των «εισπρακτόρων» αυτών κυμαίνονται. Αρχίζουν από 1% και φθάνουν το 10%, αναλόγως του ποσού και την δυσκολία εισπράξεως.
Προκειμένου για τεράστια χρέη στα οποία απαιτείται ανάμειξις των ίδιων των τοκογλύφων, μεσολαβεί ειδική διαπραγμάτευσις. Εάν, δηλαδή, υποθέσουμε – τονίζω υποθέσουμε, για να μην μας καλέσει ο Εισαγγελέας – ότι κάποιοι ήθελαν να εισπράξουν το Ελληνικό Δημόσιο χρέος, θα προέβαιναν σε ειδική διαπραγμάτευσι με εκείνον που θα τους το εξασφάλιζε.
Για ένα ποσό, λοιπόν, των 300 δισεκατομμυρίων (μαζί με τους τόκους) ευρώ, που εκτιμάται ότι είναι το χρέος του Ελληνικού κράτους προκύπτει για τον «εισπράκτορα» μια προμήθεια τριών δισεκατομμυρίων ευρώ.
Τουλάχιστον!.. Τουλάχιστον τρία δισεκατομμύρια ευρώ με βάσι τις τιμές που κυκλοφορούν στην «αγορά» για εκείνον ο οποίος θα εξασφάλιζε στους τοκογλύφους, για να έλθουμε στο θέμα μας, την δυνατότητα να εισβάλουν στην περιουσία (όρα «Μνημόνιο») της δανειοληπτρίας Ελλάδος για να την καταβροχθίσουν.
Ε… αυτό δεν συνέβη και τώρα; Οι διεθνείς τοκογλύφοι εξασφάλισαν τα λεφτά τους. Και ο «εισπράκτορας» ποιος είναι; Λέμε, δηλαδή. «Υποθέσεις» κάνουμε.
Στο σημείο αυτό πρέπει να προχωρήσω σε μια παρέκβαση: Αυτά που λέγονται περί ενδεχομένης χρεωκοπίας της Ελλάδος, εάν δεν πληρώσουμε τους διεθνείς τοκογλύφους είναι κουραφέξαλα.
Υπάρχει ευρύτατο ιστορικό αρνήσεως χρέους παλαιόθεν, όταν οι νεοσύστατες Ηνωμένες Πολιτείες ηρνήθησαν τα χρέη τους προς τους Αγγλους.
Ας μη λησμονούμε δε, τα πρόσφατα παραδείγματα της Αργεντινής, ή του Εκουαδόρ και βεβαίως – βεβαίως αυτό της Ισλανδίας. Της Ισλανδίας που όταν οι Αγγλοι και Ολλανδοί «επενδυτές» απαίτησαν τα «χαμένα» πήραν αυτά που δεν περιγράφονται.
Αλλωστε ο Φράνσις Γουόκερ (ένας από τους ιδρυτές της δημόσιας οικονομικής τον 19ο αιώνα) έγραψε: «Κανένα μεγάλο εθνικό χρέος δεν απεδόθη ποτέ, ούτε αντιμετωπίσθη με κάποιον άλλον τρόπο, εκτός από την ΑΡΝΗΣΙ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗΣ»!!!
Τι σχέσι έχει αυτή η υπόμνησις με τα καθ’ ημάς; Εχει και παραέχει. Διότι ΜΑΣ ΕΠΕΒΛΗΘΗΣΑΝ τόσον εκ μέρους των τοκογλύφων – δανειστών μας, όσον και εκ μέρους της κυβερνήσεώς «μας» ΣΚΛΗΡΟΤΑΤΟΙ ΟΡΟΙ για το συγκεκριμένο κρατικό χρέος.
Κι αν λέγαμε, όπως οι Ισλανδοί, στους δανειστές μας «δεν έχουμε να σας πληρώσουμε» ήτοι «ουκ αν λάβης παρά του μη έχοντος» τι θα μας έκαναν;
Σας πληροφορώ: ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ! Αρα για να κόπτεται έτσι, ο Πρωθυπουργός, ο κύριος Γιώργος Π., κάτι συμβαίνει.
Όχι, πάντως, ότι θα μας έκαναν και… πόλεμο οι τοκογλύφοι εβραιοτραπεζίτες στην προσπάθειά τους να εισπράξουν. Οποιος αμφιβάλλει ας εξετάσει τι συνέβη με την Ισλανδία, την Αργεντινή κ.ο.κ.
Και η κινδυνολογία με την οποία μας πιπίλιζε το μυαλό επί μήνες ο κ. Γιώργος Π. δεν περνάει σε μας.
ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ δεν θα μας έκαναν οι τοκογλύφοι. Τέτοια πρεμούρα, βρε παιδιά, για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι και να τεθεί (όρα Μνημόνιο) ενυπόθηκη η περιουσία του κράτους.
Την απάντησι επί του τι συμβάνει και γιατί ακριβώς ο κ. Γιώργος Π. επέδειξε τέτοια σπουδή για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι και αυτός να λειτουργεί δίκην «εισπρακτικού γραφείου» θα σας την δώσω πλήρως σε επόμενο σημείωμά μου.
Σωτήρης Ζαφειρακόπουλος
elora.gr
