Αν και γενικά δεν πολυπιστεύω στις θεωρίες συνομωσίας όσον αφορά στα καθημερινά πολιτικά ή οικονομικά τεκταινόμενα, τελευταία αρχίζω να αμφιβάλλω. Οι ταραχές που ζήσαμε τον Δεκέμβρη του 2008, οφείλονταν, όπως νόμιζα και συνεχίζω να νομίζω, στην άσκοπη δολοφονία του μικρού Γρηγορόπουλου από έναν «σαλεμένο» αστυφύλακα, σε συνδυασμό με την... παραδοσιακή νεοελληνική οργή των μπαχαλάκηδων (που περιέργως δεν υπήρχαν επί χούντας). Δεν είχα συνδυάσει τη καταστροφή της Αθήνας (και άλλων πόλεων) με την οικονομική κρίση που είχε ξεκινήσει 2-3 μήνες πριν, και που τα αποτελέσματά της δεν ήταν ακόμη ορατά. Σήμερα, περιπλανώμενος στο διαδίκτυο, ανακάλυψα ένα άρθρο που είχε γραφτεί εν μέσω των ταραχών της Αθήνας, και που προέβλεπε πράγματα και καταστάσεις που τα ζήσαμε αργότερα, υποστηρίζοντας πως οι ταραχές του Δεκέμβρη ήταν στημένες από καιρό! Το άρθρο είναι το εξής και αξίζει να διαβαστεί:
Strange Attractor
Who Will Stop the Greece Fires?
December 16, 2008 | From theTrumpet.com
How the Greek riots were planned in advance By Richard Palmer
-Η Ελλάδα βρίσκεται σε μπελάδες. Χιλιάδες διαδηλωτές καίνε την Αθήνα. Όμως οι ταραχές που συνεχίζονται επί μέρες, είναι σημάδι μιας μεγαλύτερης ανατροπής που απειλεί να κυριεύσει μεγάλο μέρος της Ευρώπης.
Οι ταραχές ξεκίνησαν στις 6 Δεκεμβρίου όταν η αστυνομία δολοφόνησε έναν 15χρονο. Ο θάνατος του πυροδότησε βίαιες αντιδράσεις σε ολόκληρη τη χώρα. Όμως η δολοφονία αυτή δεν ήταν παρά μια σπίθα. Το πραγματικό καύσιμο της φωτιάς που κατακαίει τη χώρα, προέρχεται από τη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Οι περισσότεροι από αυτούς που διαδηλώνουν στους δρόμους είναι θυμωμένοι με τον τρόπο που η κυβέρνηση χειρίζεται την οικονομική κρίση. Οι δυο μεγαλύτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ) θέλουν αύξηση των κοινωνικών δαπανών, και αύξηση των συντάξεων. Είχαν μάλιστα προγραμματίσει κινητοποιήσεις πριν από τη δολοφονία του νεαρού. Οι πορείες των εργαζομένων μπλέχτηκαν με την εξέγερση των νέων, δημιουργώντας χάος στους δρόμους, και παραλύοντας τη χώρα.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα για να επιδιορθώσει την οικονομία. Η μοίρα της Ελλάδας έχει σφραγιστεί εδώ και επτά χρόνια, όταν η Ελλάδα υιοθέτησε το ευρώ το 2001. Τότε ήταν που την οικονομική άνθηση θα αντικαθιστούσε αναπόφευκτα η οικονομική πτώση.
Ο αρθρογράφος Ambrose Evans-Pritchard εξηγεί στην εφημερίδα Telegraph: «Υπάρχει ένα εμφανές πρόβλημα για χώρες όπως η Ελλάδα που τις επετράπη η είσοδος στην ΟΝΕ για πολιτικούς λόγους πολύ πριν οι οικονομίες τους αναμορφωθούν έτσι ώστε να μπορούν να αντέξουν στις μακροπρόθεσμες δυσκολίες του ευρώ… Η συμμετοχή της Ελλάδας την οδήγησε σε μια διαστρεβλωμένη οικονομία. Το τρέχον έλλειμμα στον προϋπολογισμό είναι 15% του ΑΕΠ, που είναι και το μεγαλύτερο στην ευρωζώνη. Είναι μάλιστα και το 6ο μεγαλύτερο στο πλανήτη, σε απόλυτους αριθμούς ($53 δισ.), κάτι το «αξιοθαύμαστο» για μια χώρα με μόλις 11 εκατομμύρια πληθυσμό».
Το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας είναι 91% του ΑΕΠ της. Οι τράπεζες της διέρχονται κρίση. Η κυβέρνηση προθυμοποιήθηκε να τις βοηθήσει με ποσό €28 δισ. Όμως η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι τόσο χάλια, που η κυβέρνηση θα δυσκολευτεί πολύ να δανειστεί τα ποσά που θέλει να δώσει στις τράπεζες. Αυτό σημαίνει πως θα εκταμιεύσει τα χρήματα από τα κοινωνικά προγράμματα και θα περικόψει τις κοινωνικές παροχές. Κάτι τέτοιο θα χειροτερέψει τον κοινωνικό αναβρασμό που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη.
Δεν υπάρχει διέξοδος. Και σύμφωνα με κάποιους αναλυτές, όλα ήταν προσχεδιασμένα από την αρχή.
Ο Bernard Connolly είναι ένας δημόσιος υπάλληλος που έγραψε το βιβλίο The Rotten Heart of Europe, με το οποίο έβγαλε στη φόρα τα κακά του ευρωπαϊκού μηχανισμού ισοτιμιών, καθώς και πολλά άπλυτα της ΕΕ. Όπως περιέγραψε: «Η ΕΕ δημιούργησε επίτηδες τη πιο μεγάλη πιστωτική φούσκα, την ΟΝΕ. Και εκεί που ο ρόλος της αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας είναι η αποφυγή οικονομικών κρίσεων, ο ρόλος της αντίστοιχης ευρωπαϊκής είναι η δημιουργία τους. Ο σκοπός της κρίσης θα είναι, όπως είχε πει το 2002(!) ο πρόεδρος της Κομισιόν Prodi, να επιτραπεί στην ΕΕ να διεκδικήσει περισσότερη ισχύ για τον εαυτό της. Τα θύματα που θα θυσιαστούν στην αρχή θα είναι τράπεζες και επενδυτές σε κράτη όπως η Ιρλανδία και αυτά της Μεσογείου. Στη συνέχεια, οι Γερμανοί καταθέτες και οι Βρετανοί φορολογούμενοι θα αναλάβουν το βάρος της οικονομικής διάσωσής τους, όπως ακριβώς θα επιβάλλει μια ιδιαίτερα ενισχυμένη οικονομική κυβέρνηση της ΕΕ».
‘Όταν τυποποιήθηκε η σημερινή ευρωπαϊκή οικονομική ένωση, θεωρήθηκε αναπόφευκτο πως κάποια κράτη όπως η Ελλάδα θα αντιμετώπιζαν οικονομικές προκλήσεις. Μέσα από τη συμμετοχή της Γερμανίας, η ένωση επέτρεψε να υπάρχουν κάποια πανευρωπαϊκά επίπεδα επιτοκίων που ήταν πολύ χαμηλότερα στην Ελλάδα από όσο θα επιτρέπονταν σε κανονικές συνθήκες. Τα χαμηλά επιτόκια ενθάρρυναν τον μαζικό δανεισμό, και δημιούργησαν μια τεχνητή άνθηση. Όμως όπως συμβαίνει σε όλες τις φούσκες, έτσι και αυτή έσπασε. Τώρα η Ελλάδα, αλλά και άλλα κράτη της νότιας Ευρώπης αντιμετωπίζουν τις συνέπειες.
Ο Connolly έγραψε επίσης ότι «Η Γερμανία μπήκε στο ευρώ με μια υπερτιμημένη ισοτιμία… στη συνέχεια αντιμετώπισε μια περίοδο υψηλής ανεργίας που έριξε τα ημερομίσθια, και επανέφερε την ανταγωνιστικότητα». Όλα αυτά προκάλεσαν άνθηση σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως συνέβη στην Αμερική στις δεκαετίες του`20 και του `90, τα άσχετα επιτόκια και η προσωρινή ανάπτυξη παραμόρφωσαν την οικονομική αντίληψη του αύριο. Το αποτέλεσμα ήταν να υπερδανειστούν οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, και να υπερδανείσουν οι τράπεζες και οι επενδυτές, με την απατηλή ασφάλεια των υπερτιμημένων τιμών ακινήτων.
Οι ΗΠΑ προσπαθούν να διορθώσουν τα προβλήματα με το χρέος τους μειώνοντας τα επιτόκια και διευκολύνοντας τον δανεισμό. Αυτό όπως θεραπεύει το σύμπτωμα, απομακρύνει προσωρινά τον πόνο, και δεν διορθώνει οριστικά την οικονομία. Κράτη όμως σαν την Ελλάδα, δεν έχουν ούτε αυτή την επιλογή. Δεν μπορούν να αλλάξουν τα επιτόκια και είναι αναγκασμένα να συμμορφώνονται με ότι αποφασίζει η ΕΚΤ. Και όπως είναι γνωστό, την ΕΚΤ επηρεάζει η Γερμανία.
Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα πιασμένη σε αυτή τη παγίδα. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ισπανία, όπου το ΔΝΤ προβλέπει αύξηση της ανεργίας στο 15%. Το ίδιο και στη Δανία και στην Ιρλανδία.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πως τελειώνει η εποχή του ευρώ; Κάθε άλλο. Όπως προειδοποίησε ο Connolly, το Βερολίνο την είχε προσχεδιάσει αυτή τη κρίση. Πολύ πριν υιοθετηθεί το κοινό νόμισμα. Οι ευρωπαϊκές ελίτ την περίμεναν, και πολύ σύντομα θα παρουσιάσουν και τη λύση στη κρίση.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, να θυμόμαστε πως η γερμανική Κεντρική Τράπεζα έχει στα χέρια της τη δεύτερη μεγαλύτερη ποσότητα χρυσού στον κόσμο. Το πρώτο τρίμηνο του 1999, την εποχή που ξεκινούσε το ευρώ, η Γερμανία αγόραζε τεράστιες ποσότητες χρυσού. Τόσο χρυσό, που σύμφωνα με το Economic Intelligence Review, θα μπορούσε να στηριχτεί ένα ολόκληρο νόμισμα. Επιπροσθέτως, όταν τα 11 κράτη μέλος εντάχθηκαν στην ΟΝΕ, παρέδωσαν τα δικαιώματα όλων των αποθεματικών τους σε χρυσό στην ΕΚΤ, στη Φρανκφούρτη.
Ότι και να γίνει, είναι προμελετημένο η Γερμανία να βγει κερδισμένη από την επερχόμενη κρίση. Οι κοινωνικές αναταραχές θα αναγκάσουν τους Ευρωπαίους να παραδοθούν σε μια ισχυρή ενωμένη κυβέρνηση της Ευρώπης, που δεν θα έχει ως κέντρο αποφάσεων τις Βρυξέλλες, αλλά το Βερολίνο.
Η Ελλάδα είναι απλά ένα από τα πρώτα κράτη που έχει φασαρίες. Όμως όλες οι οικονομίες πλήττονται, και αν συνεχιστεί η τάση, οι φασαρίες θα επεκταθούν σε ολόκληρη την ήπειρο. Και όπως λέει μια παροιμία «η κατοχή είναι τα 9/10 του νόμου» (Possession is nine tenths of the law).
Η ΕΚΤ δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αναγέννηση των παλιών σχεδιασμών συγκεντρωτισμού του 3ου Ράϊχ. Από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, μόνο η Γερμανία είναι αρκετά ισχυρή ώστε να μπορεί να υπαγορεύσει τους όρους για οποιοδήποτε σχέδιο διάσωσης που θα χρειαστεί κάποιο αδύναμο μέλος της ένωσης, όπως π.χ. η Ελλάδα. Έχει έδρα της τη Γερμανία. Ο χρυσός της βρίσκεται στη Γερμανία. Η πιο ισχυρή γερμανική τράπεζα είναι η Deutschbank, που έχει μεγάλες επενδύσεις σε παγκόσμιο επίπεδο.
Προσοχή στη Γερμανία. Προσέξτε πως θα βρεθεί στο τιμόνι της αναδιάρθρωσης των οικονομιών, όχι μόνο των μελών της ΕΕ, αλλά και της ίδιας της ΕΕ.
Η σημερινή κρίση της Ελλάδας είναι ο προπομπός μιας σειράς από παρόμοιες κρίσεις που θα ξεσπάσουν σύντομα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Θα αποτελέσουν τον καταλύτη για την ηγέτιδα της ΕΕ Γερμανία, να περάσει στην εμπροσθοφυλακή με τις δικές της λύσεις στο πρόβλημα. Όπως γράφουν και οι προφητείες της Βίβλου, το αποτέλεσμα θα είναι ένα ευρωπαϊκό υπερκράτος με επικεφαλής τη Γερμανία.
thetrumpet.com
